Το 5ο Νηπιαγωγείο Ιεράπετρας, με την κα Παπουτσάκη, μέσα από το ιστολόγιό της, μας δίνει θαυμάσιες ιδέες για ένα πρόγραμμα συναισθηματικής Αγωγής και κυρίως για τα τέσσερα βασικά συναισθήματα: χαρά, φόβο, θυμό, λύπη.
Το βασικό παιδαγωγικό υλικό που χρησιμοποίησε βρίσκεται στο βιβλίο " Βήματα για τη ζωή"- πρόγραμμα που είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας.
Το σπίτι των συναισθημάτων (πατήστε για τη σύνδεσή σας στο ιστολόγιο)
Το βασικό παιδαγωγικό υλικό που χρησιμοποίησε βρίσκεται στο βιβλίο " Βήματα για τη ζωή"- πρόγραμμα που είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας.
Το σπίτι των συναισθημάτων (πατήστε για τη σύνδεσή σας στο ιστολόγιο)
Σπίτι των συναισθημάτων. Ασχολούμενοι με την ενότητα των συναισθημάτων στην τάξη μας, αποφασίσαμε να στήσουμε μία γωνιά, ένα κέντρο ενδιαφέροντος που τα παιδιά θα καταφεύγουν, θα βρίσκουν ηρεμία, θα προσπαθούν να ξεπεράσουν το θυμό τους, τον φόβο τους, θα ηρεμούν, θα μοιράζονται την χαρά τους και τις λύπες τους.
Ένα σπιτάκι που θα στήνεται σιγά , σιγά, με την βοήθεια και τις προτάσεις των παιδιών (προτείνεται και από το βιβλίο). Ο χώρος που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ο χώρος που είχαμε το κλασσικό κουκλόσπιτο. Μαζέψαμε λοιπόν όλα τα κατσαρολικά και ξεκινήσαμε να στήνουμε την πρώτη γωνίτσα από το σπιτάκι μας , την γωνιά της χαράς.
Σπίτι των συναισθημάτων
Σπίτι των συναισθημάτων – Γωνιά Χαράς – λύπης.
Στο σπίτι των συναισθημάτων και ιδιαίτερα στην γωνιά της χαράς φτιάξαμε δύο θερμόμετρα : της χαράς και της λύπης. Στην χαρά ανεβαίνει την κλίμακα π.χ. χαρούμενος – κεφάτος – ενθουσιασμένος. Στην λύπη κατεβαίνει την κλίμακα π.χ. λυπημένος, στεναχωρημένος, θλιμμένος. Χρησιμοποιήσαμε φωτογραφίες παιδιών της τάξης στα διάφορα στάδια, μία ιδέα που είδα στο διαδίκτυο και μου άρεσε πολύ.
Τα θερμόμετρα της χαράς και της λύπης.
Το θερμόμετρο της χαράς ανεβαίνει ..και της λύπης κατεβαίνει..
Μέσα στην γωνιά βάλαμε και την κούκλα της Χαράς, την Χαρούλα. Τα παιδιά κάθε φορά που θα είναι στεναχωρημένα ή τους απασχολεί κάτι θα μιλάνε στην κούκλα της χαράς ..που θα τους παρηγορεί με το γλυκό φιλάκι της!!
Η κούκλα της Χαράς, η Χαρούλα και το βιβλίο που δημιούργησαν τα παιδιά.
Το σπίτι των συναισθημάτων το διακοσμήσαμε με τις μάσκες που μέχρι τώρα έχουμε φτιάξει..
Οι μάσκες των συναισθημάτων..
Επίσης βάλαμε το καλάθι με τις φατσούλες του Senecio και κολλήσαμε στον τοίχο τον πίνακα ασπρόμαυρο και πλαστικοποιημένο για να ζωγραφίζουν τα παιδιά το συναίσθημά τους. Μέσα στο καλάθι υπάρχει και μια περούκα του κλόουν που μπορούν να την φορέσουν τα παιδιά και να κάνουν αστεία στον καθρέφτη. Επίσης βρήκαμε αστείες εικόνες που μπορούν να παρατηρούν τα παιδιά και να φτιάχνεται τη διάθεσή τους! Απαραίτητοι οι μικροί καθρέφτες και οι μάσκες που έχουμε φτιάξει!!
Ο πίνακας του Klee που θα ζωγραφίζουν το συναίσθημα. Στο καλάθι είναι οι φατσούλες και μια περούκα του κλόουν για να μας φτιάχνει το κέφι..
Εικόνες αστείες για να μας φτιάχνουν το κέφι..
Τα απαραίτητα καθρεφτάκια για να βλέπουν τις αλλαγές στην έκφραση και οι μάσκες.
Στο σπίτι των συναισθημάτων δεν απουσιάζει και η κυρία Λύπη που καταπίνει τις λύπες μας ! Είναι φτιαγμένη από μία κούτα και κάθε φορά γράφουμε ή ζωγραφίζουμε σε ένα μικρό χαρτάκι την λύπη μας το τσαλακώνουμε και τις το δίνουμε να το καταπιεί!! Σήμερα που δεν βγήκαμε διάλειμμα λόγω βροχής η Κυρία Λύπη έφαγε πολλά χαρτάκια με ζωγραφισμένη την βροχή ..
Η κυρία Λύπη που καταπίνει τις λύπες μας.
Γράφουμε σε μικρά χαρτάκια αυτό που μας στεναχωρεί..
..τα τσαλακώνουμε..
..και τα ρίχνουμε στο λυπημένο στόμα της κυρίας Λύπης να τα καταπιεί!!
Στην απέναντι γωνία κρεμάσαμε μία κουρτίνα με κρόσσια και βάλαμε στον τοίχο ένα κουτί με ένα τηλέφωνο. Θα είναι «ο τηλεφωνικός θάλαμος των συναισθημάτων». Τα παιδιά θα παίρνουν τηλέφωνο όποιον θέλουν και θα λένε την χαρά τους , τον πόνο τους , τον φόβο τους, τον θυμό τους. Ομολογώ ότι άρεσε πάρα πολύ στα παιδιά !
Ο τηλεφωνικός θάλαμος των συναισθημάτων.
Το τηλέφωνο για να μιλάμε και να ξαλαφρώνουμε από τα δυσάρεστα συναισθήματά μας, να εκφράζουμε τις ανησυχίες μας ή να μοιραζόμαστε τα ευχάριστα νέα!!
Δείτε μερικές φωτογραφίες που έβγαλα με τα παιδιά μέσα στο σπίτι των συναισθημάτων..
Φοράμε την περούκα του κλόουν και γινόμαστε αστείοι!!
Βλέπουμε τις αστείες εικόνες..
Ζωγραφίζουμε το συναίσθημά μας στον πίνακα του klee…
…και μιλάμε με την κούκλα της Χαράς , την Χαρούλα!
Η δουλειά της Πόπης είναι εξαιρετική! Διατηρώ όμως ενστάσεις στα φύλλα εργασίας που προτείνει το συγκεκριμένο βιβλίο και δίνονται και στο σπίτι (!!!!!): καλούνται να συμπληρώσουν τα παιδιά με τους γονείς οδηγίες όπως: "κάνω τους γονείς μου λυπημένους όταν..." "κάνω τους γονείς μου λυπημένους όταν..."!!! Δεν μπορεί να φορτώνουμε ενοχές τα παιδιά και τέτοια βάρη που δεν τους ανήκουν!!! Το παιδί έχει μία δράση και ο γονιός επιλέγει αν θέλει να θυμώσει με τη συμπεριφορά (όχι με το παιδί), να λυπηθεί ή να χαρεί! Ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί ένα παιδί να λυπήσει το γονιό του ή να τον χαροποιήσει ή να τον θυμώσει! Ο γονιός (και γενικότερα ο άλλος) είναι αυτός που επιλέγει στο συγκεκριμένο ερέθισμα να νιώσει το αντίστοιχο συναίσθημα. Για την ίδια δράση ο Α' μπορεί να θυμώσει, ο Β΄να λυπηθεί και ο Γ΄ απλώς να εκνευριστεί κ.ο.κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος που σας γράφω είναι γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο προτείνεται από το Υπουργείο Παιδείας, γίνεται ευρέως στα νηπιαγωγεία (και έχει αρκετά καλές προτάσεις) όμως καλό είναι να υπάρχει και μία κριτική επανατροφοδότηση, διότι ειδικά στα προγράμματα με τα συναισθήματα, όσο καλό μπορεί να κάνει ένα νηπιαγωγείο άλλη τόση ζημιά μπορεί να κάνει χωρίς να το ξέρει καν.
Μαρία Χατζηπαναγιώτου, Νηπιαγωγός Πυθαγορείου, Σάμος
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΑγαπητή Μαρία , διέγραψα το προηγούμενο σχόλιο μου για να γίνω πιο σαφής ακόμα. Καταλαβαίνω πολύ καλά την παραπάνω ένστασή σου, αλλά σαν εκπαιδευτικός που δούλεψα το πρόγραμμα στην Ά τάξη του Δημοτικού Σχολείου( πλεον κυκλόφορεί ξεχωριστό βιβλίο για το Δημοτικό Σχολείο) θέλω να επισημάνω τα εξής:
ΔιαγραφήΚάθε μάθημα συνοδεύεται και από επιστολή προς τους γονείς, όπου περιγράφεται αναλυτικά και με προσεγμένο επιστημονικό τρόπο το πως θα δουλέψουν τις εργασίες αυτές στο σπίτι.... Αυτό ,που πολύ σωστά λες και εσύ, το οποιοδήποτε συναίσθημα έχει να κάνει με τη συμπεριφορά του παιδιού και όχι με το ίδιο το παιδί και υπογραμμίζεται σε κάθε επιστολή προς τους γονείς η σημασία να τονίζουν στα παιδιά τους ότι η αγάπη τους είναι πάντα εκεί για αυτά.
Το να καταθέτεις σε κάποιον και το συναίσθημα που νιώθεις για συγκεκριμένη συμπεριφορά του είναι κάποιες φορές και ένας πολύ καλός τρόπος για να αλλάξει η συμπεριφορά αυτη. Οι εργασίες αυτές δίνονται πάντα σε συνάρτηση και απόλυτη ακολουθία με τα βήματα που έχουμε κάνει στην τάξη(αναγνώριση συναισθήματος, διαχείρησή του, ενσυναίσθηση, παιχνίδια ρόλων)
Με λίγα λόγια, αν το πρόγραμμα γίνει με συνέπεια , όπως περιγράφεται διεξοδικά στο βιβλίο τότε ούτε τα παιδιά ούτε οι γονείς έχουν να φοβούνται κάτι από την κατάθεση του συναισθήματός τους γιατί πολύ απλά έχουμε μάθει ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και τα έχουμε όλοι. Ο τρόπος όμως που τα εκφράζουμε είναι αυτός που κάποιες φορές δεν είναι αποδεκτός....
Και για αυτό το πρόγραμμα δίνει λύσεις και ιδέες στα παιδιά , στους γονείς και σε εμάς τους εκπαιδυτικούς....